Na de Tiendaagse Veldtocht van 1831 en de definitief geaccepteerde Belgische onafhankelijkheid nam Nederland vanaf 1839 een neutrale positie in tussen de Europese staten. Ons land wist zich zo aan menig militair conflict te onttrekken, waaronder de Frans-Duitse oorlog (1870-1871) en de Eerste Wereldoorlog. In de laatste decennia van de 19e eeuw kreeg het neutraliteitsbegrip binnen Nederland een nieuwe impuls vanuit militair standpunt, waar op voortgezet werd. Ook na de bloedige strijd van de jaren 1914 tot 1918 hield ons land vast aan een zogenoemde gewapende neutraliteit. Waarom lukte het dan niet om deze ook te bewaren aan de vooravond van 1940? Die vraag is ook interessant in het kader van onze aanstaande stadswandeling door het Rotterdam van mei 1940!
In zijn kritische studie Het falen van de Nederlandse gewapende neutraliteit, september 1939 - mei 1940 gaat dhr. Van Gent hier op in, waarbij hij in de inleiding o.a. schrijft: "Gezien de grote gevolgen van de Duitse inval voor Nederland heeft de vraag hoe dit had kunnen gebeuren veel aandacht gekregen. De historici hebben bij de beantwoording van deze vraag doorgaans niet bepaald mild geoordeeld over het crisismanagement van de Nederlandse vooroorlogse regeringen."
"De vraag is echter in hoeverre de Duitse inval als onafwendbaar moet worden beschouwd. Duidelijk is dat de overweging of de Nederlandse neutraliteit zou worden gerespecteerd niet in Den Haag maar in de hoofdsteden van de Europese grote mogendheden werd gemaakt. Dat wil echter niet zeggen dat de Nederlandse buitenlandse en defensiepolitiek geen enkele invloed op deze beslissing had. Zo werd zowel in de aanloop naar als tijdens de Eerste Wereldoorlog de visie van de strijdende partijen op het Nederlandse veiligheidsbeleid betrokken in hun analyses van de kans op succes, de kosten en de baten van een mogelijke verovering van Nederland. Ook aan het begin van de Tweede Wereldoorlog bestond er een relatie tussen het Nederlandse buitenlands en defensiebeleid en de positie van Nederland in de Duitse en geallieerde strategische planning. In feite werd de strijd om Nederland niet in de meidagen van 1940 beslist, maar tijdens de voorafgaande maanden toen Nederland zich voorbereidde op een mogelijke aanval en in Berlijn de afweging werd gemaakt of Nederland onderdeel zou moeten worden van het Duitse aanvalsplan op West-Europa, terwijl in Londen, Parijs en Brussel werd gediscussieerd over de vraag of en hoe een eventuele hulpoperatie aan Nederland vormgegeven zou moeten worden."
In 2009 publiceerde dhr. Van Gent zijn proefschrift (Universiteit van Amsterdam), getiteld Het falen van de Nederlandse gewapende neutraliteit, september 1939 - mei 1940.
