Wanneer de Rus de NAVO zou aanvallen, dan zou de strijd onder andere in Duitsland worden uitgevochten met conventionele oorlogsmiddelen. Naast de nucleaire dreiging! Aan die voorgenomen strijd zou ook het 1 Nederlandse Legerkorps deelnemen. Waar kort na het uitbreken van de Koude oorlog deze verdediging nog uitging van het houden van alle grond ten koste van alles, werd later in 1968 het strategische concept van de flexible defence ingevoerd. Hierover gaat de studie van dhr. Wienen, getiteld Voorbereid op een verloren vijand. Het is inmiddels bijna 30 jaar geleden dat de Koude Oorlog eindigde, en dus is dit inmiddels ook onderdeel van de Nederlandse militaire geschiedenis.
In zijn inleiding schrijft Wienen o.a.: "Ook Nederland, dat van meet af aan deel uitmaakte van de NAVO, speelde een rol in de verdediging tegen de Sovjetdreiging. Gedurende de Koude Oorlog had de NAVO zich op verschillende manieren tegen de dreiging uit het Oosten gewapend. Door de jaren heen werd de verdediging van West-Europa op basis van verschillende strategieën ingericht. Het Eerste Nederlandse (1 (NL)) Legerkorps had in het geval van een aanval door het Warschaupact de taak Nederland en een deel van het Noord-Duitse grondgebied te verdedigen. In politiek Den Haag werd in diezelfde periode druk beraad gepleegd over de taken van en het budget voor de Nederlandse krijgsmacht. De verschillende niveaus van militair optreden liepen veelal door elkaar heen, des te meer omdat het Nederlandse defensiebeleid in de bondgenootschappelijke strategie diende te passen. De uitvoering van deze strategie door de troepen van 1 (NL) Legerkorps en de wisselwerking tussen de verschillende niveaus van militair optreden, evenals de dynamiek tussen de defensiebegroting en de behoeftestelling van de Nederlandse legerleiding, staat in dit werk centraal."
"De NAVO-strategie onderging in 1967 zijn grootste verandering. Met de invoering van de strategie van flexible response werd de eerdere NAVO-strategie van massive retaliation vaarwel gezegd. Hoewel het kernwapen als afschrikmiddel een belangrijke rol bleef spelen in de nieuwe strategie, lag de nadruk in flexible response op de taak van de conventionele component van de NAVO-strijdmacht. Het doel van de strategie was om op iedere vorm van vijandelijke agressie een passend antwoord te kunnen bieden, waarbij dit antwoord zou bestaan uit een directe verdediging van dezelfde aard en grootte als het vijandelijke offensief. De Amerikanen, die de nieuwe strategie hadden ontwikkeld, hoopten met deze nieuwe strategie de mogelijkheid van een escalatie tot een nucleaire wereldoorlog te beperken. In het ideale Amerikaanse scenario werd een eventueel conflict op conventionele wijze op het Europese toneel uitgevochten. In de zoektocht naar dit ideale scenario kwamen de Amerikanen uit bij het idee van flexible response. Voor de Europese NAVO-lidstaten was een langdurige, met conventionele middelen gevoerde oorlog in Europa echter een minder aantrekkelijk vooruitzicht. Daarnaast waren zij niet happig op de kosten die de benodigde conventionele slagkracht met zich mee bracht. Ook de Nederlandse overheid had in de jaren na 1967 moeite om de conventionele capaciteit van de eigen strijdkrachten op het door de NAVO gewenste niveau te brengen. Veelal konden investeringen alleen plaatsvinden als zij voorafgegaan werden door bezuinigingen elders in de krijgsmacht, waardoor de Nederlandse legerleiding lang niet altijd over de benodigde middelen voor een conventionele verdediging beschikte. Ondanks dat Nederland haar conventionele capaciteit in de decennia na 1967 uitbreidde, bleef de afhankelijkheid van nucleaire steun groot."
Voor wie de order of battle wil leren kennen van het 1 Nederlandse Legerkorps, verwijzen we graag naar de volgende weblink: Eerste Legerkorps (1 Lk).
In 2016 publiceerde dhr. Wienen zijn masterscriptie (Universiteit van Utrecht), getiteld Voorbereid op een verloren vijand: een politiek-militaire analyse van de ontwikkeling van de Nederlandse verdedigingsplannen voor de Noord-Duitse laagvlakten in het kader van de NAVO-strategie van flexible response, 1969-1990.
