Door de ervaringen gedurende de Eerste Wereldoorlog stond het wapen der cavalerie onder grote druk zich aan te passen aan de nieuwe tijd en de moderne technieken. Niet langer kon er te paard vrijelijk over de slagvelden gemanoeuvreerd en gechargeerd worden op de tegenstander, die als infanterie al sinds de ervaringen uit de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) en de Frans-Duitse oorlog (1870-1871) beter bewapend was met geweren om zich succesvol te verdedigen. De Eerste Wereldoorlog deed het paard van de cavalerie de das om.
Ook voor het bescheiden Nederlandse cavaleriewapen, bestaande uit slechts enkele regimenten, moesten er al gedurende de Eerste Wereldoorlog en de jaren erna, lessen getrokken worden over hoe dit wapen zich opnieuw vorm moest geven. Tanks werden in Nederland niet als een optie gezien binnen het kader van de operationele verdedigingsplannen, die nog sterk afhankelijk waren tot aan mei 1940 van verdedigingslinies en inundaties van het terrein. Niettemin werd er een bescheiden begin gemaakt de cavalerie om te vormen, met de toevoeging van eenheden uitgerust met pantserwagens, regimenten motorrijders en wielfietsers. Opnieuw bieden we hier een uitgebreide studie aan over een onderwerp.... (lees verder).
In zijn master scriptie uit 2015 beschrijft dhr. B. van Teeffelen (Universiteit van Amsterdam) de problematiek, lessen en nieuwe inzichten:
