Vanuit Nederlandse zijde was er na de Japanse overgave in 1945 en de er op volgende uitroep van de onafhankelijkheid van de staat Indonesië, alles aan gedaan om toch wederom het Nederlandse koloniale gezag te herstellen. Echter, de Indonesiërs hadden gezien hoe het voordien onverslaanbare Nederland, c.q. het KNIL, door de Japanners verslagen was. Daardoor werd het voor de bevolking duidelijk dat er na de strijd in de Pacific het niet meer een automatisme was, om wederom het Nederlandse koloniale gezag te aanvaarden. De Republik Indonesia en het Koninkrijk der Nederlanden moesten wel afstevenen op wat nu in het licht der geschiedenis een dekolonisatie-oorlog genoemd mag worden.
De manipulatieve rol van generaal Spoor en de inlichtingendienst NEFIS is echter bijzonder interessant. Vandaar onze aandacht hiervoor, ditmaal.
Generaal-majoor Spoor en de de NEFIS hebben gedurende het conflict van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd meerdere malen middels toegevoegde politieke commentaren in de inlichtingen rapporten over de situatie in Indonesië (de kolonies), geprobeerd de militaire situatie zodanig ernstig voor te stellen, dat er vanuit Spoors' visie onvermijdelijk militair ingegrepen moest worden. Was er hier sprake van ongeoorloofde inmenging van politieke commentaren in de inlichtingen rapporten, en kwam het Spoor als zodanig juist uit t.o.v. de Nederlandse regering?
In 2014 schreef dhr. B. Verhoeven (Universiteit van Utrecht) een uitermate interessante master thesis, welke de moeite waard is om van kennis te nemen:
