Aan het einde van de 19e eeuw was de voormalige kolonie Suriname van vrijwel geen enkele economische waarde voor Nederland. Desondanks bleef het bezit ervan belangrijk voor het koninkrijk vanwege diens internationale uitstraling als koloniale wereldmacht. Pas in 1940 zou de kolonie nieuwe betekenis krijgen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog.

In die tussenliggende jaren van 1895 tot aan 1940 was de zogenoemde Troepenmacht in Suriname (TRIS) stelselmatig afgebouwd tot slechts een kleine politioneel-militaire aanwezigheid van enkele honderden manschappen, welke niet eens meer deel uitmaakten van de nationale strijdkrachten en daarentegen bekostigd en gerekruteerd werden door het Ministerie van Koloniën. 

Desalniettemin is de militair-historische geschiedenis van het TRIS van grote interesse, zoals beschreven in de master thesis van dhr. D. Tuijman uit 2008 (Universiteit van Utrecht):

Politie en leger in Suriname. De interne ordehandhaving van 1895 tot 1940.