medailles.jpg

Sinds de eerste Irak-oorlog spreken we over imbedded journalism wanneer het gaat over het presenteren van het gewenste beeld van de oorlogsstrijd. Natuurlijk is dat fenomeen al vele eeuwen ouder dan begin jaren negentig van de vorige eeuw. Ook voor de strijd gedurende de periode van eind 1945 tot ver in 1949 streefde de Nederlandse regering naar een gecontroleerd beeld hierover. Zowel naar de burgers thuis in Nederland, de ingezetenen van Indonesië en uiteraard ook de eigen troepen. In zijn studie Voorlichtingsbeleid met betrekking tot Nederlands-Indië 1945-1950 gaat dhr. Wolthuis voornamelijk in op hoe het beleid ten aanzien van het vrijgeven van fotomateriaal de Nederlandse zijde van de strijd moest ondersteunen.

In de inleiding schrijft Wolthuis o.a.: "Dat de strijd in Indië soms heviger was dan men in Nederland vermoedde heeft alles te maken met de informatie die werd vrijgegeven door de autoriteiten aan de Nederlandse pers. Om een beeld te geven van de wijze waarop het nieuws door de autoriteiten werd beheerst, is er naast onderzoek naar de werkwijzen van de voorlichtingsdiensten voor gekozen om onderzoek te doen naar het beleid aangaande het vrijgeven van foto’s. Foto’s hebben de eigenschap dat zij zeer direct bij mensen een reactie op kunnen roepen en kunnen dus als sterke informatieverstrekkers dienen. Een restrictief beleid op het vrijgegeven van fotomateriaal kan dus sterk bijdragen aan het kleuren van het beeld dat het publiek bereikt."

"In deze scriptie zal worden weergegeven hoe Nederlandse autoriteiten de berichtgeving over de strijd in Nederlands-Indië hebben getracht te beheersen. Om te onderzoeken hoe zij dit deden, en of zij erin geslaagd zijn het beeld te vervormen, onderzoek ik de journalistieke mogelijkheden voor Nederlandse journalisten en fotografen in Nederlands-Indië, en de manier waarop de Nederlandse voorlichtingsapparaten te werk zijn gegaan. Wat was het beleid? Wat kon er wel of niet naar ‘buiten’ worden gebracht?"

In 2008 schreef dhr. R. Wolthuis zijn scriptie (Erasmus Universiteit Rotterdam), getiteld Voorlichtingsbeleid met betrekking tot Nederlands-Indië 1945-1950: picturale “story-telling” als propagandamiddel.