De poging van Nederland om na 1945 wederom haar gezag te herstellen in de Indische archipel ging niet alleen gepaard met het heropbouwen van een civiel bestuur, naast de inzet van militairen, maar ook van het herstellen van een politie apparaat. Door de constante guerrilla oorlog die zich overal afspeelde kwam het dagelijks besturen van de gebieden die door het Nederlandse gezag onder controle waren steeds meer in handen van het militair gezag. Een niet onbekend fenomeen tijdens de vele andere dekolonisatie oorlogen kort na 1945. Daarmee kreeg ook de in zijn vele vormen het op te richten koloniale politie in Nederlands-Indië te maken, waarbij het bestrijden van misdaad veel lagere prioriteit kreeg, dan het assisteren in het handhaven van het centrale koloniale gezag. In vele gevallen militariseerde de politie dan ook in de periode van laat 1945 tot aan 1949 en nam deel aan de strijd tegen de Indonesische republiek.

De koloniale politie werd actief onderdeel van de counter insurgency strategie, bestaande uit de driehoek van civiele autoriteiten, militair gezag, en politie controle.

In 2017 publiceerde dhr. Kocsis zijn masterscriptie (Universiteit van Leiden), getiteld De koloniale politie in crisis: dekolonisatie en het politievraagstuk in Oost-Java en Madura, 1945  1949.