Bij de start van de Brits-Russische invasie in 1799 van de Bataafse republiek zeilde het eskader van de Bataafse admiraal Story op, om de invasievloot bij Den Helder aan te vallen. Vanwege verkeerde wind kon dat niet doorgaan en ging het eskader bij de vaargeul de Vlieter voor anker. Toen de bemanningen van de schepen op 28 augustus op de Britse schepen en op de gebouwen rondom Den Helder oranje vlaggen zagen waaien, brak er muiterij onder hen uit. Bang om nu aangevallen te worden, stuurde Story officieren naar de Britse admiraal Mitchell voor onderhandelingen. Bij terugkomst bleek de muiterij op vele schepen zodanig uit de hand gelopen te zijn, dat besloten werd de witte vlag te hijsen. Het Bataafse eskader gaf zich zonder slag of stoot over.

Op 's Lands schip Gelderland was destijds de commandant Jan Hendrik Waldeck, die sinds 1788 aan een succesvolle maritieme carrière was begonnen. Nu bevond ook hij zich temidden van een vijandelijke vloot op korte afstand en muiters op zijn eigen schip. Hoe beleefde hij wat later bekend is geworden als het Vlieter-incident, en wat betekende de overgave verder voor zijn maritieme toekomst?

Hierover schreef dhr. P. Waldeck in 1999 een artikel in het tijdschrift Zeegeschiedenis (nr. 1), getiteld De Vlieter: dieptepunt in de geschiedenis van de Nederlandse zeemacht. Relaas van een persoonlijke belevenis.